شاخص‌های بلوغ
در کالیفرنیا، تاریخ برداشت محصول بر اساس غلظت مواد جامد محلول (SSC) تعیین می‌شود. غلظت مواد محلول بسته به رقم و منطقه کشت می‌تواند بین 14 تا ۱۷/۵ درصد باشد. در برخی از مناطق زمانیکه نسبت SSC به اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) 20 یا بالاتر باشد جهت تعیین بلوغ ارقام زودرس استفاده می‌شود برای ارقام قرمز و سیاه، شاخص برداشت حداقل تغییر رنگ می‌باشد.
شاخص‌های کیفیت
پذیرش میوه توسط مصرف‌کننده به غلظت بالای SSC و نسبت SSC/TA می‌باشد. سفتی حبه‌ها، همچنین عدم وجود عواملی همچون پوسیدگی، ترک‌خوردگی حبه‌ها، قهوه‌ای‌شدن ساقه، چروک‌شدن، حبههای آفتاب سوخته یا خشک‌شده و آسیب حشرات از عوامل مهم در پذیرش مصرف‌کننده می‌باشند.
دما و رطوبت نسبی بهینه انبار
دمای بهینه: دما جهت نگهداری انگورها 1- تا 0 درجه سانتی‌گراد (30-32 درجه فارنهایت) توصیه می‌شود بالاترین دمای نقطه انجماد 2.7- درجه سانتی‌گراد (۲۷/۱ درجه فارنهایت) می‌باشد اما دمای نقطه انجماد بسته به SSC (پایین‌تر از 3- درجه سانتی‌گراد (۲۶/۶ درجه فارنهایت) می‌تواند متفاوت باشد. نقطه انجماد ساقه 2- درجه سانتی‌گراد (28 درجه فارنهایت) گزارش شده است.
رطوبت نسبی: ۹۵-۹۰ % و سرعت هوا تقریبا 20 تا 40 فوت در هر دقیقه (FPM) در هنگام نگهداری پیشنهاد شده است.
نرخ تنفس
(از خوشه‌های انگور، به‌عنوان مثال حبه‌ها و ساقه‌ها)
20°C (68°F) | 10°C (50°F) | 5°C (41°F) | 0°C (32°F) | دما |
12-15 | 5-8 | 3-4 | 1-2 | ml CO2/kg·hr |
نرخ تنفس در ساقه 15 برابر بیشتر از نرخ تنفس حبه‌ها است.
دی اکسید کربن تولید شده (ml/kg/hr) را در 440 ضرب کنید،تا تولید گرما برحسب Btu / ton / day به‌دست آورید و یا در 122 ضرب کنید تا گرمای تولیدی برحسب کیلوکالری / تن/ روز را به‌دست آورید.
نرخ تولید اتیلن
کمتر 0/1 میلی‌لیتر بر کیلوگرم در ساعت در 20 درجه سانتی‌گراد (68 درجه فارنهایت).
پاسخ به اتیلن
انگورهای خوراکی به اتیلن حساسیت زیادی ندارند. قرار گرفتن در معرض اتیلن (بیشتر از 10 پی‌پی ام) می‌تواند به‌عنوان عامل ثانویه سبب ترک‌خوردگی میوه انگور باشد.
پاسخ به اتمسفر کنترل‌شده
انبار با اتمسفر کنترل‌شده (CA) (اکسیژن 5-2 درصد، دی اکسید کربن 5-1 درصد) جهت نگهداری و حمل و نقل انگورهای خوراکی به‌دلیل مفید بودن کم توصیه نمی‌شود، همچنین SO2 جهت کنترل پوسیدگی استفاده می‌شود.
اثر ژنوتیپ بر عمر قفسه‌ای انگور
عمر قفسه‌ای در ارقام انگور خوراکی رشد کرده در کالیفرنیا متفاوت و تحت تأثیر مدیریت دمایی و میزان حساسیت به پوسیدگی می‌باشد.
ناهنجاری‌های فیزیولوژیکی
ترک‌خوردگی: (از بین‌رفتن حبه‌ها از راس ساقه) به‌طورکلی با بلوغ میوه شدت ترک‌خوردگی افزایش می‌یابد به‌عبارتی میوه به‌مدت زمان طولانی‌تر بر روی درخت بماند. حبههای ارقام بدون دانه نسبت به ارقام دانه‌دار معمولا کمتر به خوشه متصل می‌مانند. ترک‌خوردگی به‌طور قابل توجهی از فصلی به فصل دیگر متفاوت است و تفاوت زیادی بین ارقام وجود دارد. کاربرد جیبرلین در زمان فروت‌ست سبب تضعیف حبه‌ها می‌شود. ترک‌خوردگی عمدتأ به‌دلیل بسته‌بندی نامناسب در مزرعه، حمل و نقل نامناسب و انتقال به مراکز خورده‌فروشی‌ها اتفاق می‌افتد. ترک‌خوردگی را با کنترل تراکم میوه‌های بسته‌بندی شده، حجم بسته (اینچ مکعب در هر پوند)، استفاده از بسته‌بندی خوشه‌ای، انتقال ملایم، حفظ درجه حرارت و رطوب نسبی توصیه شده، می‌توان کاهش داد.
خشکیدگی دیر هنگام در خوشه: خشکیدگی خوشه با رسیدن میوه همراه است و غالبا اندکی قبل از شروع وراسیون (نرم‌شدن حبه‌ها) شروع می‌شود. اولین علامت ایجاد لکه‌های کوچک تیره (1 تا 2 میلی‌متر) بر رأس ساقه (ساقه‌چه) و یا دیگر بخش‌های خوشه می‌باشد این لکه‌ها نکروز می‌شوند، کمی فرورفته و گسترش می‌یابند و مناطق بیشتری را تحت تأثیر قرار می‌دهند و حبههای آسیبدیده در هنگام رسیدن آبکی و نرم و شل می‌شوند. در کالیفرنیا اختلال خشکیدی با افزایش میزان نیتروژن، در معرض سایه قرار گرفتن و خنک‌شدن هوا در زمان وراسیون تا زمان رسیدن همراه است. از کوددهی بیش از حد با نیتروژن خودداری کنید. در تاکستان‌های مستعد خشکیدگی بایستی محلول‌پاشی با مواد مغذی حاوی نیتروژن اجتناب کرد. تمیزکردن حبههای آسیبدیده در زمان برداشت و بسته‌بندی روش معمول می‌باشد هرچند مستلزم کار زیادی می‌باشد.
ناهنجاری‌های پاتولوژیک
کپک خاکستری (Botrytis cinerea): کپک خاکستری یکی از مخرب‌ترین بیماری‌های پس از برداشت در انگورهای خوراکی است، در درجه اول به‌دلیل قرار گرفتن در معرض دمای پایین 31 درجه فارنهایت (0/5- درجه سانتی‌گراد) ایجاد و از حبه‌ای به حبه‌ای دیگر رشد می‌کند. کپک خاکستری ابتدا حبه‌ها را قهوه‌ای می‌کند، سپس پوست حبه را شل می‌کند، رشته‌های سفید و نخ مانند آن از سطح حبه‌ها بیرون‌زده و در نهایت توده‌های اسپورهای خاکستری رنگ ایجاد می‌شود. زخم‌های نزدیک برداشت نیز فرصت‌هایی را برای آلودگی فراهم می‌کند. در شرایط مرطوب، هیچ زخمی برای آلودگی لازم نیست. آلودگی بوتریتیس را می‌توان با حذف انگورهای خشک‌شده و آلوده فصل قبل، مدیریت تاج برگ، قارچ‌کش‌های قبل از برداشت، کوتاه کردن انگورهای آلوده، شکسته، ترک‌خورده یا آسیب دیده قبل از بسته‌بندی، خنک‌سازی سریع و بخور با دی اکسیدگوگرد (100 پی‌پی ام به مدت یک ساعت) یا استفاده از پدهای SO2 با انتشار مداوم کاهش داد.
راهنمای عکس پس از برداشت
بلوغ و کیفیت
تصاویر ناهنجاری‌ها
