شاخص‌های بلوغ
میوه بادمجان در مراحل مختلفی از رشد برداشت می‌شود. بسته به رقم، دما و زمان گلدهی تا برداشت ممکن است 10 تا 40 روز طول بکشد. به‌طور کلی میوه‌ها قبل از اینکه دانه‌ها به‌طور قابل‌توجهی بزرگ و سفت شوند، نابالغ برداشت می‌شوند. سفتی و براق بودن پوسته بیرونی نیز از نشانه های وضعیت پیش از بلوغ هستند. میوه بادمجان درصورت رشد بیش از حد تلخ و پر مغز می‌شود.
شاخص‌های کیفیت
در سال‌های اخیر تنوع انواع بادمجان در بازار بسیار افزایش یافته است. کیفیت استاندارد (آمریکایی) بادمجان در درجه اول بر اساس شکل یکنواخت تخم مرغی تا کروی، سفتی و رنگ پوست بنفش تیره است. به‌علاوه شاخص‌های کیفی عبارتنداز: اندازه، عاری از نقص‌های رشدی و جابجایی، پوسیدگی و داشتن کاسه گل سبزتازه . انواع دیگر بادمجان عبارتند از:
- ژاپنی - کشیده، باریک، بنفش روشن تا تیره، بسیار فاسد شدنی
- سفید - تخم مرغی شکل کوچک و کروی، با پوست نازک
- ژاپنی کوچک – کشیده کوچک، بنفش و بنفش خط دار
- چینی - کشیده، باریک، بنفش روشن
نمرات USعبارتند از : ممتاز، درجه 1، و درجه 2، و درجه 3. تمایز بین درجه بندی بر اساس اندازه، ظاهر خارجی و سفتی است.
رطوبت نسبی بهینه انبار
12-10 درجه سانتی‌گراد (50-54 درجه فارنهایت)؛ رطوبت نسبی 90-95%، انبارمانی بادمجان معمولا کمتر از 14 روز است زیرا به سرعت کیفیت ظاهری و حسی خود را از دست می‌دهد. بیش از دو هفته انبارمانی احتمالا پوسیدگی افزایش می‌یابد، به‌خصوص پس از انتقال به شرایط معمولی خرده‌فروشی‌ها. دماهای انبار کوتاه‌مدت یا حمل و نقل در محدوده زیر این رنج اغلب برای جلوگیری کاهش وزن استفاده می‌شود، اما پس از چند روز منجر به خسارت سرمازدگی می‌شود.
خسارت سرمازدگی
میوه بادمجان به دمای کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد (50 درجه فارنهایت) به سرما حساس است. در دمای 5 درجه سانتی‌گراد (41 درجه) سرمازدگی در 8-6 روز رخ می‌دهد. پیامدهای خسارت ناشی از سرمازدگی: فرورفتگی، برنزی‌شدن سطح و قهوه‌ای‌شدن دانه‌ها و بافت گوشت است. پوسیدگی تسریع‌شده بوسیله قارچ Alternaria spp در میوه‌های حساس به سرمازدگی رایج است. خسارت سرمازدگی تجمعی است و ممکن است قبل از برداشت در مزرعه شروع شود.
مدت زمان مشاهده علایم سرمازدگی در هر کدام
دما | 0°C (32°F) | 2.5°C (36°F) | 5°C (41°F) | 7.5°C (45°F) |
امریکایی | 1-2 | 4-5 | 6-7 | 12 |
ژاپنی | - | 5-6 | 8-9 | 12-14 |
چینی | 2-3 | 5-6 | 10-12 | 15-16 |
نرخ تنفس
دما | 12.5°C (55°F) |
امریکایی | 30-39 |
پوست سفید | 52-61 |
ژاپنی | 62-69 |
برای محاسبه تولید گرما، کربن‌دی اکسید تولید شده (ml/kg/hr) را در 440 ضرب کنید، برحسب Btu / ton / day را به‌دست آورید یا در 122 ضرب کنید تا برحسب کیلوکالری / تن/ روز را به‌دست آورید.
نرخ تولید اتیلن
0/1-0/7 میکرو لیتر بر کیلوگرم در ساعت در 12/5 درجه سانتی‌گراد (55 درجه فارنهایت).
پاسخ به اتیلن
میوه بادمجان نسبت به اتیلن اخارجی حساسیت متوسط تا زیاد دارد. اگر بادمجان‌ها در طول توزیع و انبار کوتاه مدت در معرض بیش از یک پی‌پی‌ام اتیلن قرار گیرند، ریزش کاسه گل و افزایش زوال، به‌ویژه قهوه‌ای‌شدن، ممکن است مشکل‌ساز شود.
پاسخ به اتمسفر کنترل‌شده
حمل یا انبار اتمسفر کنترل‌شده یا اصلاح شده مزیت کمی برای حفظ کیفیت بادمجان دارد. سطوح پایین اکسیژن (5-3٪) زوال و شروع پوسیدگی را چند روز به تأخیر می‌اندازد. بادمجان تا سطح 10 درصد دی اکسید را تحمل می‌کند، اما عمر انباری فراتر از مزایای کاهش سطح اکسیژن افزایش نمی‌یابد.
ناهنجاری‌های فیزیولوژیکی
خسارت یخ‌زدگی: یخ‌زدگی بسته به محتوای موادجامد محلول در 0/8- درجه سانتی‌گراد (30/6درجه فارنهایت) آغاز می‌شود. علائم خسارت ناشی از یخ‌زدگی گوشت آب‌گزیده به مرور زمان قهوه‌ای و خشک می‌شود.
ناهنجاری‌های پاتولوژیک
بیماری‌ها منابع مهمی برای تلفات پس از برداشت هستند به‌ویژه اگر با تنش سرمایی ترکیب شوند. پاتوژن‌های قارچی رایج عبارتنداز: آلترناریا (پوسیدگی کپک سیاه)، بوتریتیس (پوسیدگی کپک خاکستری)، رایزوپوس (پوسیدگی مویی)، و پوسیدگی فوموپسیس.
ناهنجاری‌های فیزیکی
برداشت باید با قطع کردن ساقه-کاسه گل به جای پاره‌کردن انجام شود. برای این کار اغلب از دستکش‌های نخی استفاده می‌شود. هنگامی‌که توجه به برداشت دقیق و شیوه‌های جابجایی رعایت نشود، کبودی و خسارت فشردگی بسیار رایج است. بادمجان تحمل انباشته‌شدن در ظروف فله را ندارد.
ملاحظات ویژه
خنک‌کردن سریع، در درجه اول برای کاهش از دست دادن آب، بلافاصله پس از برداشت برای حفظ کیفیت مطلوب پس از برداشت ضروری است. نقطه پایانی پیش سرمایی معمولاً 10 درجه سانتی‌گراد (50 درجه فارنهایت) است. خنک‌کردن با هوای فشرده موثرترین عمل است. خنک‌کردن با دمای اتاق پس از شستشو یا هیدروکولینگ رایج‌ترین روش است. کاغذ مرطوب‌شده یا کارتن‌های واکس‌دار اغلب برای کاهش از دست‌دهی آب استفاده می‌شود. بادمجان‌های ژاپنی 3 برابر سریع‌تر از بادمجان‌های آمریکایی آب از دست می‌دهند. علائم قابل مشاهده از دست‌دادن آب عبارتند از کاهش درخشندگی سطح، چروک‌شدن پوست، بافت اسفنجی و قهوه‌ای‌شدن کاسه گل است.
با نگهداری بادمجان در کیسه‌های پلی اتیلن یا فیلم‌های پلیمری می‌توان خسارت سرمازدگی و از دست‌دادن آب را کاهش داد. افزایش پوسیدگی بوتریتیس خطر بالقوه این عمل است.
راهنمای عکس پس از برداشت
ناهنجاری ها
