بلوغ و کیفیت
Freesia x cvs بومی آفریقای جنوبی، گل‌های منفرد یا دوتایی در رنگ‌های زرد، نارنجی، قرمز، برنزی تا بنفش است. برخی از ارقام عطرهای دلپذیری را که در فریزیاهای باغی رایج است حفظ می‌کنند. این جنس به‌نام دکتر فریز (1785-1876)، بومی Kiel آلمان نامگذاری شد.
شاخص‌های کیفیت
ساقه‌ها زمانی برداشت می‌شوند که اولین گل‌های رنگی باز شود. ممکن است چندین ساقه گلدار از یک گیاه برداشت شود. در این‌صورت، بالاترین ساقه گل باید درست بالای محل اتصال ساقه گلدار جانبی مورد نظر بریده شود. هنگامیکه ساقه جانبی به بلوغ رسید، آن نیز برداشت می‌شود. ساقه گل‌دهنده بالایی نسبت به ساقه‌های گلدار جانبی گل‌های بیشتری در هر ساقه و عمر پس از برداشت بهتری خواهد داشت. یک یا دو گلچه در هر ساقه باید در زمان برداشت وجود داشته باشد و از این رو در زمان خرید شروع به باز شدن کند. اگر خیلی فشرده برداشت شوند، ممکن است بسیاری از گلچه‌ها باز نشوند مگر اینکه از محلول های نگهدارنده به درستی استفاده شود. نام ارقام را یاد بگیرید و آنهایی را که ویژگی‌های پس از برداشت خوبی دارند به بازار عرضه کنید.
درجه‌بندی و دسته‌بندی
هیچ درجه‌بندی استانداردی برای فریزیا وجود ندارد، اما ممکن است بر اساس بلوغ، تعداد گل در هر ساقه و طول ساقه درجه‌بندی شوند. فریزیاهای باکیفیت حداقل 7 گلچه در هر سنبله دارند و دارای ساقه‌های بلند و راست هستند. گل‌ها در دسته‌های 10 ساقه‌ای معمولاً همرنگ فروخته می‌شوند.
حساسیت به اتیلن
گلچه‌های باز روی گل آذین فریزیا تحت تأثیر اتیلن قرار نمی‌گیرند، اما اثرات این گاز در جوانه‌های جوان دیده می‌شود که رشد نمی‌کنند.
پیش‌تیمارها
با پیش‌تیمار پالس 1-MCP یا STS در جلوگیری از افتادن جوانه‌های کوچک روی گل‌آذین موثر است. فریزیا را می‌توان به مدت 18 ساعت در تاریکی با محلول نگهدارنده حاوی 25 درصد ساکارز پالس کرد. پالس‌زدن باید در حدود 20 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 85 درصد انجام شود. این تیمار باعث افزایش اندازه گل، درصد باز شدن گل‌ها و عمر گلجای می‌شود.
شرایط نگهداری
فریزیا باید در دمای 0-1 درجه سانتی‌گراد نگهداری شود.