گیلاس

توصیه‌ها‌یی برای حفظ کیفیت پس از برداشت گیلاس

Carlos H. Crisosto. Elizabeth J. Mitcham and Adel A. Kader

گروه علوم گیاهی، دانشگاه کالیفرنیا، دیویس

شاخص‌های بلوغ

رنگ پوست و محتوای مواد جامد محلول (SSC) معیارهای اصلی مورد استفاده در تعیین بلوغ میوه هستند. حداقل بلوغ در کالیفرنیا مستلزم این است که کل سطح گیلاس بسته به رقم آن دارای حداقل رنگ قرمز روشن و یا مواد جامد محلول (SSC) 14 تا 16 درصد باشد. مرحله قرمز ماهونی برای برداشت ارقام بروکس، گارنت، روبی، تولار و کینگ توصیه می‌­شود.

شاخص‌های کیفیت

طعم مربوط به مواد جامد محلول(SSC)، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) و نسبت SSC/TA است. عاری از شکاف‌خوردن، نوک‌­زدگی پرندگان، پژمردگی، پوسیدگی یا بد شکل‌شدن میوه (دوتایی‌­شدن، بدشکلی). دمگل‌‌های سبز میوه اغلب با کیفیت مرتبط هستند.

دما و رطوبت نسبی بهینه انبار

دمای بهینه:0/5- تا 0/5+ درجه سانتی‌گراد (۳1 درجه فارنهایت).

رطوبت نسبی: 9۵-9۰ %، رطوبت بالا برای حفظ رنگ سبز دمگل اهمیت ویژه‌ای دارد.

 

نرخ تنفس

20°C

(68°F)

 

10°C

(50°F)

 

5°C

(41°F)

0°C

(32°F)

دما

28-22

17-15

9-5

5-3

ml CO2/kg·hr

 

 دی‌اکسید کربن تولید شده (ml/kg/hr) را در 440 ضرب کنید، تا تولید گرما برحسب Btu / ton / day به‌دست آورید و یا در 122 ضرب کنید تا گرمای تولیدی برحسب کیلوکالری / تن/ روز را به‌دست آورید.

نرخ تولید اتیلن

کمتر از 1 میکرولیتر در کیلوگرم ساعت در 20 درجه سانتی‌گراد (68 درجه فارنهایت)

پاسخ به اتیلن

واکنش گیلاس به اتیلن ناچیز است. اتیلن رسیدن گیلاس را تسریع نمی‌­کند.

پاسخ به اتمسفر کنترل‌شده

CA  با کاهش نرخ تنفس، عمر پس از برداشت را افزایش می‌­دهد. افزایش CO2 توسعه پوسیدگی را متوقف می‌کند. بسته‌بندی اتمسفر تغییر یافته در جعبه‌ها بسیار موفقیت‌­آمیز بوده است. اتمسفرهای موفق عموماً در محدوده زیر قرار دارند:

3 تا 10 درصد O2  

10 تا 15 درصد CO2

O2   کمتر از 1% منجر به ایجاد فرورفتگی در پوست و بدمزگی شود.

CO2 بیشتر از 30% می‌تواند منجر تغییر رنگ قهوه‌­ایی پوست و بدمز­گی شود.

مواد معطر فرار ممکن است پس از چند هفته انبار اتمسفر کنترل‌شده کاهش یافته و در نتیجه میوه‌­هایی با کیفیت ظاهری خوب اما کیفیت حسی ضعیف ایجاد شود.

ناهنجاری‌های فیزیکی و فیزیولوژیکی

پوست مردگی سطحی (فرورفتگی): فرورفتگی در سطح میوه ناشی از فروپاشی سلول‌­های زیر پوست است. تصور می­ شود که ناشی از خسارت ضربه‌­ای است.

کبودی: نتیجه‌‌ای از فشرده‌­سازی و ضربه به میوه است.

عمر پس از برداشت با میزان تنفس ارتباط تنگاتنگی دارد. سرعت تنفس در نتیجه افزایش دما و خسارت فیزیکی افزایش می‌یابد.

ناهنجاری‌های پاتولوژیک

پوسیدگی قهوه‌­ایی:  توسط Monilinia fruticola ایجاد می‌شود، این بیماری می‌­تواند در باغ یا پس از برداشت شروع شود. اقدامات کنترلی قبل و بعد از برداشت ضروری است.

کپک خاکستری: توسط Botrytis cinerea ایجاد شده، قارچی که به آرامی در 0 درجه سانتی‌گراد (32 درجه فارنهایت) به رشد خود ادامه می‌دهد.

پوسیدگی رایزوپوس: توسط Rhizopus stolonifer ایجاد شده، قارچ‌­ها در میوه‌هایی که در معرض 5 درجه سانتی‌گراد (41 درجه فارنهایت) یا بیشتر قرار دارند یافت می‌شود.

مدیریت صحیح دما (خنک‌شدن سریع تا دمای بهینه انبار) می‌تواند پوسیدگی ریزوپوس را به طور کامل کنترل کرده و پوسیدگی قهوه‌ای و کپک خاکستری را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. حذف میوه‌های آسیب‌­دیده و آلوده از جعبه بسته‌­بندی ­شده مهم است. تیمار­های قارچ‌کش، قبل و بعد از برداشت اغلب مفید است.

راهنمای عکس پس از برداشت

بلوغ و کیفیت

مراحل بلوغ
مراحل بلوغ

تصاویر ناهنجاری‌ها

SHOULDER BRUISING
SHOULDER BRUISING
اثر ضرب دیدگی
اثر ضرب دیدگی
خسارت فرورفتگی
خسارت فرورفتگی