شاخص‌های بلوغ
خیار در مراحل مختلفی از رشد برداشت می‌شود. بسته به رقم و دما، زمان گلدهی تا برداشت ممکن است 55 تا 60 روز باشد. به‌طور کلی میوه‌ها در مرحله کمی نابالغ، تقریباً اندازه کامل، اما قبل از بزرگ‌شدن و سفت‌شدن دانه‌ها، برداشت می‌شوند. سفتی و براقیت بیرونی نیز شاخصی از شرایط قبل از بلوغ هستند. در بلوغ مناسب برداشت، یک ماده ژله‌مانند در حفره بذر شروع به تشکیل شده است.
شاخص‌های کیفیت
کیفیت خیار تازه‌خوری یا برش‌زده اساساً بر اساس شکل یکنواخت، استحکام و رنگ پوست سبز تیره است. شاخص‌های کیفیت اضافی عبارتنداز: اندازه، عدم رشد یا نقص در مدیریت، عاری از پوسیدگی و عدم وجود زردی.
درجه‌بندی ایالات متحده عبارتند از: Fancy، Extra 1، No. 1، No. 1 Small، No. 1 Large و No. 2.
درجات و مشخصات صنعتی از قراردادهای بسته بندی Super Select، Select، Small Super، Small، Large و Plain پیروی می‌کنند. این شرایط ارزش قراردادی قابل اجرا ندارند.
دما و رطوبت نسبی بهینه انبار
دمای 12/5-10 درجه سانتی‌گراد (55-50 درجه فارنهایت) و رطوبت نسبی 95 درصد.
نگهداری خیار معمولاً کمتر از 14 روز است زیرا کیفیت ظاهری و حسی به سرعت کاهش می‌یابد. احتمالاً بیش از دو هفته انبارداری، چروکیدگی، زردشدن و پوسیدگی افزایش می‌یابد، به‌خصوص پس از انتقال به شرایط معمولی خرده فروشی. معمولاً از انبارهای کوتاه مدت یا انتقال دما زیر این محدوده (مانند 7/2 درجه سانتی‌گراد،45 درجه فارنهایت) استفاده می‌شود، اما پس از 2 تا 3 روز منجر به خسارت سرمازدگی می‌شود.
خسارت سرمازدگی
خیارها به سرما حساس هستند در دمای کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد (50 درجه فارنهایت)، بسته به دما و رقم آنها بیش از یک روز تا 3 روز نگهداری شود. پیامدهای ناشی از خسارت سرمازدگی، نواحی آب‌گزیده، پوست‌مردگی سطحی و پوسیدگی است. خسارت سرمازدگی تجمعی است و ممکن است قبل از برداشت در مزرعه شروع شود. ارقام خیار از نظر حساسیت به خسارت سرمازدگی به‌طور قابل توجهی متفاوت‌اند.
نرخ تنفس
25°C (77°F) | 20°C (68°F) | 15°C (59°F) | 10°C (50°F) | دما |
10-26 | 7-24 | 12-17 | 12-15 | ml CO2/kg·hr |
به‌دلیل مراحل مختلف بلوغ، تنفس در دمای بالای 10 درجه سانتی‌گراد متفاوت است. خیارهای کمتر بالغ نرخ تنفس بیشتری دارند. دی اکسید کربن تولید شده (ml/kg/hr) را در 440 ضرب کنید، تا تولید گرما برحسب Btu / ton / day بهدست آورید و یا در 122 ضرب کنید تا گرمای تولیدی برحسب کیلوکالری / تن/ روز را به دست آورید.
نرخ تولید اتیلن
کمتر1- 0/1 میکرو لیتر بر کیلوگرم در ساعت در 20 درجه سانتی‌گراد (68 درجه فارنهایت).
پاسخ به اتیلن
خیارها به اتیلن برون‌زاد بسیار حساس هستند. تسریع زرد شدن و پوسیدگی ناشی از سطوح پایین (5-1 پی پی ام) اتیلن در طول توزیع و انبار کوتاه مدت خواهد بود. محصولاتی مانند موز، خربزه و گوجه فرنگی را با خیار انبار نکنید.
پاسخ به اتمسفر کنترل‌شده
انبارداری و جابجایی در اتمسفرکنترل‌شده یا تغییر داده شده تأثیر متوسط تا کمی در کیفیت خیار دارد. سطوح پایین اکسیژن (5-3 درصد) زردی و شروع پوسیدگی را چند روز به تاخیر می‌اندازد. خیار دی اکسید کربن بالا (CA) را تا 10 درصد تحمل می‌کند، اما عمر انباری فراتر از مزایای کاهش سطح اکسیژن افزایش نمی‌یابد.
ناهنجاری‌های فیزیولوژیکی
خسارت یخ‌زدگی: خسارت یخ‌زدگی در 0/5- درجه سانتی‌گراد (31 درجه فارنهایت) آغاز می‌شود. علائم خسارت یخ‌زدگی شامل آب گزیدگی ، قهوه‌ای و ژلاتینی‌شدن گوشت که به مرور زمان ظاهر می‌شود.
ناهنجاری‌های پاتولوژیک
بیماری‌ها دلیل مهمی برای تلفات پس از برداشت، به‌ویژه در ترکیب با تنش سرما هستند. لیست بزرگی از پاتوژن‌های باکتریایی و قارچی باعث خسارات پس از برداشت در جابجایی، انبار و مصرف‌کننده می‌شود.
Alternaria spp.، Didymella (پوسیدگی سیاه)، پیتیوم و ریزوپوس (پوسیدگی نرم) اختلالات شایعی هستند.
ناهنجاری‌های فیزیکی
برداشت باید با ایجاد برش به‌جای پاره‌کردن انجام شود. "کشیدن خیار برای برداشت" یک نقص کیفی ایجاد می‌کند و در درجه‌بندی کیفیت استفاده می‌شود. زمانیکه برداشت دقیق و شیوه‌های جابجایی رعایت نشوند، آسیب کبودی و فشردگی خیلی رایج هستند.
شرایط خاص
خیارها اغلب با واکس‌ها یا روغن‌های تأیید شده برای کاهش اتلاف آب، کاهش آسیب ناشی از سایش و بهبود ظاهر تیمار می‌شوند. زرد شدن در طول دوره پس از برداشت یک نقص بسیار رایج است. برداشت میوه در مراحل پیشرفته رشد، قرار گرفتن در معرض اتیلن یا نگهداری در دمای خیلی بالا همگی باعث زرد شدن می‌شوند.
راهنمای عکس پس از برداشت
تصاویرناهنجاری‌ها
