شاخص‌های بلوغ
انجیرهای تازه بازار باید زمانی برداشت شوند، تقریباً کاملاً رسیده تا کیفیت خوراکی خوبی داشته باشد. رنگ پوست و سفتی گوشت شاخص‌های بلوغ و رسیدگی قابل اعتماد هستند انجیرهای "میژن بلک" باید بیشتر از بنفش روشن و تیره، تیره باشند و باید تحت فشار کمی قرار گیرند. انجیرهای کالیمیرنا باید سفید مایل به زرد تا زرد روشن و سفت باشند.
شاخص‌های کیفیت
رنگ پوست وسفتی گوشت انجیر تازه به کیفیت و عمر پس از برداشت آنها مربوط می‌شود. طعم تحت تأثیر مرحله رسیدن قرار می‌گیرد و انجیرهای رسیده می‌توانند به‌دلیل محصولات تخمیری نامطلوب شوند. سایر شاخص‌های کیفیت شامل عدم وجود عیوب (مانند نوک‌زدگی پرنده، آفتاب سوختگی، گال، شکستن پوست و چروک‌شدن ساقه)، حشرات و پوسیدگی است.
دما و رطوبت نسبی بهینه انبار
دمای بهینه: ۱-۰ درجه سانتی‌گراد (۳۲-۳۰ درجه فارنهایت)، خنک کردن سریع با هوای فشرده ۰ درجه سانتی‌گراد (۳۲-۳۰ درجه فارنهایت) به شدت توصیه می‌شود.
رطوبت نسبی: ۹۵-۹۰ %.
نرخ تنفس
ml CO2/kg·hr | دما | ||
°F | 0°C | ||
4-2 | 32 | 0 | |
8-5 | 41 | 5 | |
12-9 | 50 | 10 | |
30-20 | 68 | 20 | |
دی اکسید کربن تولید شده (ml/kg/hr) را در 440 ضرب کنید،تا تولید گرما برحسب Btu / ton / day به‌دست آورید و یا در 122 ضرب کنید تا گرمای تولیدی برحسب کیلوکالری / تن/ روز را به‌دست آورید.
نرخ تولید اتیلن
۲۰°C (۶۸°F) | ۱۰°C (۵۰°F) | ۵°C (۴۱°F) | ۰°C (۳۲°F) | دما |
۴-۶ | ۱/۵-۳ | ۰/۸-۱/۵ | ۰/۴-۰/۸ | µl C2H2/kg·hr |
پاسخ به اتیلن
انجیر نسبت به‌عمل اتیلن در تحریک نرم‌شدن و شدت پوسیدگی کمی حساس است، به‌ویژه اگر در دمای ۵ درجه سانتی‌گراد (۴۱ درجه فارنهایت) یا دمای بالاتر نگهداری شود.
پاسخ به اتمسفر کنترل‌شده
ترکیبات CA از ۱۰-۵ درصد اکسیژن و ۲۰-۱۵درصد دی اکسید کربن در کنترل پوسیدگی، حفظ سفتی و کاهش میزان تنفس و تولید اتیلن مؤثر است. عمر پس از برداشت در دمای مطلوب و رطوبت نسبی بستگی به رقم و مرحله بلوغ در زمان برداشت دارد و بین ۱ تا ۲ هفته در هوا و از ۳ تا ۴ هفته در CA برای انجیرهای "بلک میژن" و "کالیمیرنا" در کالیفرنیا متغیر است.
ناهنجاری‌های فیزیکی و فیزیولوژیکی
اختلالات مربوط به انبار اتمسفر کنترل‌شده CA: نگهداری طولانی مدت در CA می‌تواند باعث از بین رفتن طعم مشخص شود. انجیرهایی که در معرض کمتر از ۲ درصد O2 و یا بیش از ۲۵درصد Co2قرار می‌گیرند، به‌دلیل متابولیسم تخمیر، طعم نامطلوبی ایجاد می‌کنند.
ناهنجاری‌های پاتوبیولوژیک
پوسیدگی آلترناریا: ناشی از Alternaria tenuis ، به‌صورت لکه‌های کوچک، گرد و قهوه‌ای تا سیاه روی سطح میوه ظاهر می‌شود. هرگونه شکاف روی پوست، میوه را مستعد پوسیدگی می‌کند.
پوسیدگی کپک سیاه: توسط Aspergillus niger ایجاد شده، به‌صورت لکه‌های تیره یا زرد رنگ در گوشت بدون علائم خارجی ظاهر می‌شود. در مراحل پیشرفته، پوست و گوشت کمی صورتی رنگ می‌شود و میسلیوم سفید با توده‌های اسپور سیاه دنبال می‌شود.
اندوسپسیس (پوسیدگی نرم): توسط Fusarium moniliforms ایجاد شده، در حفره انجیر ظاهر می‌شود و گوشت را نرم، آبکی و قهوه‌ای می‌کند و گاهی بوی نامطبوعی دارد.
ترش‌کردن: بوسیله مخمرها و باکتری‌های مختلف ایجاد می‌شوند، این مشکل قبل از برداشت ناشی از مخمرها و باکتری‌هایی است که توسط حشرات به‌ویژه مگس سرکه به انجیر منتقل می‌شود و بوی الکل یا استیک اسید را می‌دهد.
کنترل بیماری‌های پس از برداشت
- کنترل حشرات باغی برای کاهش خسارت میوه و انتقال قارچ‌ها.
- کنترل موثر بیماری‌های قبل از برداشت.
- رعایت اصول بهداشتی دقیق از چیدن و ظروف انتقال.
- جابه‌جایی دقیق برای به‌حداقل رساندن سایش، ترک و سایر آسیب‌های فیزیکی.
- انجیر را برای بازار تازه از زمین نچینید.
- سرد شدن سریع تا 0 درجه سانتی‌گراد (32 درجه فارنهایت) و حفظ زنجیره سرد تا مصرف‌کننده.
راهنمای عکس پس از برداشت
بلوغ و کیفیت
ناهنجاری‌ها
