شاخص‌های بلوغ
- حداقل 6/5 % محتوای مواد جامد محلول (SSC) در زمان برداشت.
- حداقل سفتی گوشت lbf 14 (نیروی نفوذ با نوک 8 میلی‌متر 16/5 اینچ). کیوی‌های دیر برداشت، سفتی خود را بهتر از میوه‌های اولیه برداشت‌شده حفظ می‌کنند و SSC بالاتری در زمان برداشت و هنگام رسیدن دارند.
شاخص‌های کیفیت
- عاری از ترک‌های رشدی، آسیب حشرات، کبودی، زخم، آفتاب‌سوختگی، خرابی داخلی و پوسیدگی.
- حداقل SSC هنگام رسیدن 14 %(آماده برای خوردن): یک میوه کیوی با سفتی گوشت 3-2 پوند نیرو به‌عنوان رسیده در نظر گرفته می‌شود.
- میوه‌های کیوی منبع خوبی از ویتامین C هستند.
دما و رطوبت نسبی بهینه انبار
دمای بهینه:۰ درجه سانتی‌گراد (۳۲ درجه فارنهایت)، بالاترین نقطه انجماد 1/5 درجه سانتی‌گراد (29/3 درجه فارنهایت) می باشد
رطوبت نسبی: 9۵-9۰%
نرخ تنفس
20°C (68°F) | 15°C (59°F) | 10°C (50°F) | 5°C (41°F) | 0°C (32°F) | دما |
20-15 | 12-9 | 7-5 | 4-3 | 5-2/1 | ml CO2/kg·hr |
دی‌اکسید کربن تولید شده (ml/kg/hr) را در 440 ضرب کنید، تا تولید گرما برحسب Btu / ton / day به‌دست آورید و یا در 122 ضرب کنید تا گرمای تولیدی برحسب کیلوکالری / تن/ روز را به‌دست آورید.
نرخ تولید اتیلن
کمتر 0/1 میلی‌لیتر برکیلوگرم در ساعت در 0 درجه سانتی‌گراد (32 درجه فارنهایت)، بین 0/1-0/5 میلی‌لیتر برکیلوگرم در ساعت در 20 درجه سانتی‌گراد (68 درجه فارنهایت) برای کیوی‌های نرسیده، کیوی رسیده (سفتی کمتر از 4 پوند) 100-50 میکرولیتربرکیلوگرم در ساعت در دمای 20 درجه سانتی‌گراد (68 درجه فارنهایت) تولید میکند.
پاسخ به اتیلن
- کیوی به اتیلن بسیار حساس است. اتیلن به اندازه ppb 5-10 باعث نرم‌شدن میوه می‌شود.
- از قرار دادن میوه‌های نارس کیوی در معرض اتیلن در حین برداشت، انتقال و انبار خودداری کنید.
پاسخ به اتمسفر کنترل‌شده
- اتمسفر کنترل شده بهینه، 2-1 درصد اکسیژن به همراه 5-3 درصد دی اکسید کربن
- CA رسیدن را به تأخیر می‌اندازد و سفتی گوشت را حفظ میکند
- سطوح بالا 7 % دی اکسید کربن می‌تواند باعث تجزیه داخلی گوشت شود. CA باید حداکثر تا 2 روز پس از برداشت ایجاد شود تا مزایا حداکثر شود. غلظت اتیلن باید زیر ppb 20 نگه داشته شود تا از نرم‌شدن سریع گوشت و بروز اجزاء مغز سفید جلوگیری شود.
ناهنجاری‌های فیزیولوژیکی
اجزاء مغزسفید: وقوع اجزاء مغز سفید ارتباط مستقیمی با وجود اتیلن در انبار CA دارد. این اختلال منجر به ایجاد لکه‌های سفید متمایز از بافت مرکزی می‌شود که در میوه رسیده مشخص است. علائم در 3 هفته پس از ذخیره سازی در 0 درجه سانتی‌گراد (32 درجه فارنهایت) مشاهده شده است.
خسارت یخ‌زدگی: در صورت انبار در دمای زیر صفر درجه سانتی‌گراد (32 درجه فارنهایت) یا زمانیکه در تاکستان در معرض یخ‌زدگی اولیه قرار می‌گیرند، آسیب انجماد می‌تواند در کیوی زود چیده شده ایجاد شود. شفافیت گوشت از انتهای ساقه میوه شروع شده و با افزایش شدت به سمت انتهای کاسه گل پیش میرود. میوه‌های حساس با نگهداری طولانی مدت تا حدودی زرد رنگ میشوند. هیچ دانه‌ای در میوه مشاهده نشد که این علائم را نشان دهد. میوه‌های یخ‌زده در اواخر فصل معمولاً بر روی شانه قرار می‌گیرند که در آن سلول‌‌ها فرو می‌ریزند و باعث ایجاد فشار در انتهای ساقه میشوند.
تجزیه داخلی: علائم این با تغییر رنگ جزئی (آب گزیدگی) در انتهای گلگاه میوه شروع می‌شود. با گذشت زمان این فرآیند، در انتهای گلگاه پیشرفت میکند و در نهایت بخش بزرگی از میوه را در بر می‌گیرد. با پیشرفت علائم، "دانه‌بندی" در زیر سطح میوه ایجاد می‌شود که از ناحیه اطراف انتهای گلگاه میوه شروع می‌شود.
هسته سفت: این اختلال در اثر قرارگرفتن کیوی در معرض اتیلن به علاوه Co2 بالای 8 % ایجاد می‌شود. هنگامی‌که بقیه میوه نرم و رسیده باشد، هسته میوه نمی‌رسد.
دانه‌بندی پریکارپ: وقوع دانه‌بندی عمدتأ در انتهای قوس میوه است، اما همانطورکه در مورد شفافیت ممکن است تا کناره‌های میوه گسترش یابد. این اختلال با نگهداری طولانی مدت و پس از رسیدن در دمای 20 درجه سانتی‌گراد (68 درجه فارنهایت) شدیدتر است. هیچ رابطه آشکاری بین شفافیت پریکارپ و دانه‌بندی وجود ندارد زیرا علائم می‌توانند به طور مستقل رخ دهند.
شفافیت پریکارپ: این اختلال در کیوی ذخیره‌شده در هوا و انبار اتمسفر کنترل‌شده در دمای صفر درجه سانتی‌گراد (32 درجه فارنهایت) مشاهده شده است. به‌صورت تکه‌های شفاف در بافت بیرونی پریکارپ در انتهای استایلر ظاهر می‌شود که ممکن است به طرفین میوه گسترش یابد. شفافیت پریکارپ پس از نگهداری طولانی مدت شدیدتر می‌شود، اما می‌توان آن را پس از 12 هفته ذخیره‌سازی در دمای صفر درجه سانتی‌گراد (32 درجه فارنهایت) مشاهده کرد. وجود اتیلن در فضای انبار، علائم را تشدید میکند.
ناهنجاری‌های پاتولوژیک
چندین پاتوژن می‌توانند عامل زوال پس از برداشت کیوی باشند. پوسیدگی کپک خاکستری بوتریتیس ناشی از Botrytis cinerea مهمترین است و می‌تواند مستقیماً به میوه حمله کرده یا از طریق زخم وارد شود. کیوی با نرم‌شدن بسیار مستعد ابتلا به بوتریتیس (و دیگر قارچ‌ها) می‌باشد. بنابراین، حفظ سفتی میوه (با خنک‌سازی سریع، سردخانه و استفاده از اتمسفر کنترل‌شده) می‌تواند به طور قابل توجهی زوال پاتولوژیکی را کاهش دهد. میوه‌های آفتاب‌سوخته و میوه‌هایی که از نظر فیزیکی آسیب دیده‌اند نیز بیشتر مستعد بیماری‌های پس از برداشت هستند.
راهنمای عکس پس از برداشت
بلوغ و کیفیت
تصاویر ناهنجاری‌ها
