شاخص‌های بلوغ
- رنگ قرمز پوسته بیرونی (بسته به‌رقم)
- رنگ قرمز آب میوه (برابر یا تیره‌تر از نمودار رنگ مانسل۵/۱۲ -R 5
- اسیدیته آب میوه کمتر از ۱/۸۵ %
شاخص‌های کیفیت
- عدم ترک‌خوردگی، بریدگی، ضرب‌دیدگی و پوسیدگی
- رنگ و صاف‌بودن پوست
- عطر و طعم میوه بستگی به‌نسبت قند به اسید دارد که در بین ارقام متفاوت است. مقدار مواد جامد محلول بالاتر از ۱۷ % مطلوب است.
- مقدار تانن کمتر از۰/۲۵ % مطلوب است.
دما و رطوبت نسبی بهینه انبار
دمای بهینه: ۵ درجه سانتی‌گراد یا ۴۱ درجه فارنهایت برای حداکثر ۲ ماه و برای ذخیره طولانی‌تر باید در ۷/۲درجه سانتی‌گراد (۴۵ درجه فارنهایت) باشد تا از آسیب سرمازدگی جلوگیری شود.
رطوبت نسبی: ۹۵-۹۰ % انارها در برابر از دست‌دادن آب بسیار حساس هستند که سبب خشک‌شدن پوست میشود. نگهداری میوه در فیلم‌های پلاستیکی و پوشش‌دهی می‌تواند منجر به کاهش اتلاف آب به‌خصوص تحت شرایط رطوبت نسبی پایین‌تر شود.
نرخ تنفس
20°C (68°F) | ۱۰°C (۵۰°F) | ۵°C (۴۱°F) | دما |
| ۸-۱۸ | ۴-۸ | ۲-۴ | mlco2/kg.hr |
دی اکسید کربن تولید شده (ml/kg/hr) را در 440 ضرب کنید،تا تولید گرما برحسب Btu / ton / day به‌دست آورید و یا در 122 ضرب کنید تا گرمای تولیدی برحسب کیلوکالری / تن/ روز را به‌دست آورید.
نرخ تولید اتیلن
کم تر از 0/1 میکرولیتر برکیلوگرم بر ساعت در 20 درجه سانتی‌گراد. (68 درجه فارنهایت).
پاسخ به اتیلن
تماس با اتیلن درغلظت یک پی‌پی ام یا بالاتر باعث افزایش تنفس و میزان تولید اتیلن میشود، اما برخصوصیات کیفی آنها تأثیر نمی‌گذارد. انارها پس از برداشت نمی‌رسند و باید کاملا رسیده چیده شوند تا بهترین کیفیت خوراکی حاصل شود.
واکنش به اتمسفر کنترل‌شده
مطالعات بسیار کمی در مورد پاسخ انارها به اتمسفرکنترل‌شده انجام شده است. اگر انارها زیر ۵ درجه سانتی‌گراد (۴۱ درجه فارنهایت) نگه‌داشته شوند، انبار با ۲% اکسیژن باعث کاهش صدمه در برابر سرما میشود. در یک مطالعه، انارها با موفقیت در ۶ درجه سانتی‌گراد (۴۳ درجه فارنهایت) در اتمسفر ۳% اکسیژن + ۶ % دی‌اکسید کربن به مدت ۶ ماه نگهداری شدند. در مطالعه دیگری ترکیبی از ۵% اکسیژن + ۱۵% دی‌اکسید کربن در کنترل پوسیدگی و پیشگیری از سوختگی تا ۵ ماه در دمای ۷ درجه سانتی‌گراد (۴۵ درجه فارنهایت) مؤثر بود.
ناهنجاری‌های فیزیولوژیکی
آسیب سرمازدگی: علائم خارجی شامل قهوه‌ای‌شدن پوست و افزایش حساسیت به پوسیدگی است. علائم داخلی شامل رنگ پریدگی آریلها (پالپ اطراف دانه‌ها) و قهوه‌ای‌شدن قسمت‌های سفید جداکننده آریل است. آسیب سرمازدگی در صورتی رخ می‌دهد که انار برای مدت طولانی‌تر از یک ماه در دمای بین دمای انجماد ۳- درجه سانتی‌گراد (۲۶/۶ درجه فارنهایت) و ۵ درجه سانتی‌گراد (۴۱ درجه فارنهایت) نگهداری شود یا بیش از دو ماه در دمای ۵ درجه سانتی‌گراد (۴۱ درجه فارنهایت) قرار داشته باشد.
سوختگی پوست: تغییر رنگ قهوه‌ای پوست (بدون هیچگونه علائم داخلی در آریلها یا بافت‌های اطراف آن) که بیش از ۳ ماه در دمای ۷ درجه سانتی‌گراد (۴۵ درجه فارنهایت) یا دمای پایین‌تر در طی انبارمانی رخ می‌دهد.
ناهنجاری‌های پاتوبیولوژیک
کپک خاکستری: کپک خاکستری مهمترین قارچ پوسیدگی پس از برداشت که توسط Botrytis cinerea ایجاد شده است. آلودگی معمولاً در باغ آغاز می‌شودکه اسپورهای قارچ جوانه‌زده و در گلبرگ‌های پژمرده موجود درکاسه گل ساکن می‌شوند. پس از برداشت، قارچ داخل پوست انارها رشد می‌‌کند و پوست قهوه‌ای روشن، سفت و چرمی میشود. بهدنبال آن، رشد میسیلیوم خاکستری در مراحل پیشرفته پوسیدگی میوه ظاهر میشود. به‌حداقل رساندن صدمات فیزیکی کاسه‌گل (تاج) و میوه در هنگام برداشت محصول و پس از برداشت محصول، بهعلاوه حفظ دما مطلوب و رطوبت نسبی در طول رسیدگی پس از برداشت انار، استراتژی‌های مهمی برای کنترل پوسیدگی هستند. با این حال، شستشوی بهداشتی میوه، ممکن است آلودگی‌های ایجاد شده در بافت‌های گلگاه را فعال کند. استفاده از فلوئیدوکسونیل (اسکولار) به‌عنوان یک قارچ‌کش پس از برداشت به‌صورت غوطه‌وری یا خیساندن در کنترل این قارچ مؤثر است و توسط USEPA با حداکثر حد مجاز ppm5 تأیید میشود. اتمسفر غنی‌شده با دی‌اکسیدکربن نیز یک نوع مهارکننده رشد قارچ‌ها هستند و دمای سرد همچنین مانع از رشد Botrytis cinerea میشود.
پوسیدگی مرکزی: این پوسیدگی ممکن است توسط Aspergillus spp. ، Alternaria alternata و Alternaria arborescens ایجاد شود. رنگ پوست میوه‌های آلوده کمی غیرطبیعی و در داخل توده‌ای از آریل‌های سیاه شده را نشان می‌دهند. این بیماری زمانیکه میوه روی درخت باشد ایجاد میشود. انارهای آسیب‌دیده را می‌توان هنگام بسته‌بندی شناسایی و جدا کرد.
راهنمای عکس پس از برداشت
تصاویر ناهنجاری‌ها
