شاخص‌های بلوغ
چوب‌پنبه‌ای‌شدن ساقه و اولین تغییرات رنگ پوست (مثلاً در رقم کابوچا از سبز روشن به سبز مات) اصلی‌ترین نشانه‌های خارجی بلوغ هستند. میوه نابالغ دارای ساقه گوشتی است، میوه در حال رسیدگی دارای ساقه و دمگل کمی چوب‌پنبه‌ای هستند و میوه بالغ دارای ساقه چوب‌پنبه‌ای کامل خواهد بود. در کدوی زمستانه مانند کدو butternut، رنگ خارجی طی بلوغ کمی تغییر می‌کند. رنگ داخلی باید کامل شود و خاص رقم باشد. غلظت کارتنوئیدهای زرد و نارنجی در طول انبار فقط اندکی افزایش می‌یابد. بلوغ در هنگام برداشت، تعیین‌کننده رنگ داخلی است. میوه نابالغ کیفیت خوراکی پایینی دارد زیرا حاوی کربوهیدرات‌های ذخیره‌شده کمتری هستند. میوه نابالغ نسبت به میوه‌های بالغ پوسیدگی و کاهش وزن بیشتری در طول انبار خواهند داشت.
شاخص‌های کیفیت
کدو حلوایی و کدوی زمستانه باید اندازه کامل داشته باشند و دمگل آنها سالم باشد. آنها باید به خوبی بالغ‌شده باشند و ویژگی خاص پوست بسته به رقم به‌خوبی توسعه پیدا کند. ویژگی‌های کیفی داخلی شامل رنگ بالا به‌دلیل محتوای کاروتنوئید زیاد، وزن خشک، محتوای قند و نشاسته زیاد است.
دما بهینه انبار
12/5 تا 15 درجه سانتی‌گراد (55 تا 59 درجه فارنهایت)
کدو تنبل و کدوی زمستانه وقتی در دمای زیر 10 درجه سانتی‌گراد (50 درجه فارنهایت) نگهداری شوند به سرما بسیار حساس هستند. در دمای 15-5/12 درجه سانتی‌گراد (55 تا 59 درجه فارنهایت)، بسته به‌نوع رقم می‌توان عمر انباری 2 تا 6 ماه را انتظار داشت. تحقیقات در دانشگاه ایالتی Oregon نشان داد که برای 8 رقم کدوی زمستانه تولید شده که در دمای 10-15 درجه سانتی‌گراد (59-50 درجه فارنهایت) نگهداری شده‌اند پس از 9، 15 و 20 هفته از انبار، به ترتیب 90%، 70% و 50% کیفیت قابل فروش خود را حفظ کرده بودند.
برای کدوهای پوست سبز، نگهداری در دمای 15 درجه سانتی‌گراد (59 درجه فارنهایت) ممکن است باعث تغییر رنگ، زردی نامطلوب و از بین رفتن بافت شود. کدوهای سبز را می‌توان در دمای 10 تا 12 درجه سانتی‌گراد (50 تا 55 درجه فارنهایت) نگهداری کرد تا از سبز زادیی آن جلوگیری شود. اگرچه ممکن است در دمای پایین تر خسارت‌های ناشی از سرما ایجاد شود. دمای بالای انبار (بیش از 15 درجه سانتی‌گراد) باعث کاهش وزن بیش از حد، کاهش رنگ و کیفیت خوراکی می‌شود.
در یک مطالعه در دانشگاه دیویس کالیفرنیا، بهترین دما برای نگهداری کدو حلوایی برای 7 ماه، 15 درجه سانتی‌گراد (59 درجه فارنهایت) بود. دمای بالای انبار علاوه بر کاهش وزن، قهوه‌ای شدن و خشک شدن نواحی آسیب دیده، منجر به تجزیه سریع تر بافت گوشتی می‌شود.
رطوبت نسبی بهینه انبار
در محدوده 70-50% ولی معمولا 60 % رطوبت نسبی بهینه است، تهویه مناسب برای انبارداری بهینه، ضروری است. رطوبت بالا باعث پوسیدگی می‌شود. اگرچه رطوبت نسبی 70-50% پوسیدگی را در طول انبار کاهش می‌دهد ولی کاهش وزن قابل توجهی رخ خواهد داد. به عنوان مثال، کدو حلوایی بالغ کابوچا 1 و 1/5 درصد از وزن تازه خود را در هر هفته از انبار به ترتیب در دمای 12/5 درجه سانتی‌گراد (59 درجه فارنهایت) و 20 درجه سانتی‌گراد (68 درجه فارنهایت) از دست می‌دهد. کاهش وزن کدو حلوایی در دمای 12/5درجه سانتی‌گراد و 20 درجه سانتی‌گراد به ترتیب 2/5 و 5/5 درصد در ماه بود.
نرخ تنفس
60-30 میلی‌لیتر دی‌اکسیدکربن بر کیلوگرم در ساعت در 25 درجه سانتی‌گراد (77 درجه فارنهایت). دی‌اکسیدکربن تولید شده (ml/kg/hr) را در 440 ضرب کنید، تا تولید گرما برحسب Btu/ton/day به‌دست آورید و یا در 122 ضرب کنید تا گرمای تولیدی برحسب کیلوکالری/تن/ روز را به‌دست آورید.
نرخ تولید اتیلن
کمتر از 0/5 میکرولیتر اتیلن بر کیلوگرم در ساعت در 20 درجه سانتی‌گراد. اگر کدو تنبل یا کدوهای زمستانه دچار خسارت سرمازدگی شوند، میزان تولید اتیلن می تواند 3 تا 5 برابر بیشتر شود.
پاسخ به اتیلن
قرار گرفتن در معرض اتیلن، باعث سبززدایی پوست سبز کدو می‌شود. اتیلن همچنین سبب ریزش دمگل بخصوص در میوه‌های کمتر بالغ می‌شود.
پاسخ به اتمسفر کنترل‌شده
اتمسفرهای حاوی 7 درصد دی‌اکسیدکربن می‌تواند با کاهش از دست‌دادن رنگ سبز پوست، مفید باشند .با این حال به‌نظر می‌رسد که کدو حلوایی زرد در اتمسفرهای 5 تا 10% دی‌اکسیدکربن سودی نمی‌برند. همچنین کاهش غلظت O2 مفید نیست. تحقیقات در دانشگاه جورجیا نشان داد که نگهداری ارقام مختلف کدو در دمای 10 درجه سانتی‌گراد (50 درجه فارنهایت) به مدت 2 تا 3 ماه در 3% اکسیژن به همراه 5% دی‌اکسیدکربن باعث افزایش درصد میوه قابل فروش در مقایسه با کدو تنبل نگهداری شده در شرایط محیطی شد.
ناهنجاری‌های فیزیولوژیکی
خسارت سرمازدگی: اگر کدو تنبل و کدو حلوایی در دمای کمتر از 10 تا 12/5 درجه سانتی‌گراد (50 تا 55 درجه فارنهایت) نگهداری شوند خسارت سرمازدگی ایجاد می‌شود. علائم ناشی از سرمازدگی شامل فرورفتگی‌های عمیق در پوست و سطوح بالای پوسیدگی در میوه پس از خروج از انبار است. نگهداری میوه به مدت یک ماه در دمای 5 درجه سانتی‌گراد (41 درجه فارنهایت) برای ایجاد علائم خسارت سرمازدگی کافی است. بسته به‌رقم، انبار برای چند ماه در دمای 10 درجه سانتی‌گراد (50 درجه فارنهایت) ممکن است باعث ایجاد خسارت سرمازدگی شود. تغییرات در نرخ تنفس قبل از علائم خسارت سرمازدگی قابل مشاهده است.
خسارت یخ‌زدگی: می‌تواند در دمای کمتر از 0/8- درجه سانتی‌گراد (30/5 درجه فارنهایت) رخ دهد.
ناهنجاری‌های پاتولوژیک
چندین قارچ در طول انبار کدو تنبل و کدوهای حلوایی با پوسیدگی مرتبط هستند. فوزاریوم، پیتیوم و آنتراکنوز (Colletotrichum) و سوختگی صمغی ساقه یا پوسیدگی سیاه (Didymella) قارچ‌های رایج هستند. پوسیدگی آلترناریا در کدوهای زمستانی آسیب‌دیده از سرما ایجاد می‌شود. میوه‌هایی که در زمان برداشت بیش‌از حد بالغ هستند (بیش‌از 2 هفته فراتر از تاریخ برداشت مطلوب) تمایل به پوسیدگی انباری بیشتری دارند. رایزوپوس ممکن است به سرعت روی میوه‌هایی که در هنگام برداشت آسیب دیده‌اند، رشد کند.
ملاحظات ویژه
التیام‌دهی: میوه‌ها ممکن است در هنگام برداشت دارای پوست نرم باشند. التیام‌دهی در مزرعه (با محافظت در برابر آفتاب با قرار دادن زیر برگ‌ها) قبل از جابجایی و چیدن در سطل‌ها یا واگن‌ها به التیام‌دهی یا مراقبت از پوست کمک می‌کند. شرایط نگهداری توصیه شده همچنین به التیام‌دهی یا مراقبت از پوست کمک می‌کند.
راهنمای عکس پس از برداشت
بلوغ و کیفیت
ناهنجاری‌ها
